برنامه‌ریزی منابع سرمایه ای (به انگلیسی: Enterprise resource planning) (به اختصار ERP)، شامل طیف وسیعی از فعالیت‌های مختلفی است که به بهبود عملکرد یک سازمان منتهی می‌شود و تمام داده‌ها و فرایندهای یک سازمان را در یک سیستم نرم‌افزاری و در قالب یک بانک اطلاعاتی به صورت پیوسته، منظم و دقیق مدیریت می‌نماید.ERP به معنای مدیریت برنامه‌ریزی منابع سازمان یا 4M (Man, Machine, Material, Money) (مواد، ماشین آلات، پول و نیروی انسانی) می‌باشد و به سازمان‌ها و شرکت‌ها کمک می‌نماید تا فرایند دقیق برنامه‌ریزی کلیه منابع سازمان را در جهت کاهش هزینه و افزایش درآمد مدیریت نمایند. تعاریف دیگری نیز از ERP وجود دارد .ERP بر پایه سیستم هایبرنامه‌های کاربردی تهیه شده‌است که شامل چندین برنامه کاربردی است که به صورت یکپارچه همه فعالیت‌های داخلی یک سازمان را در گستره واحدهای عملیاتی سازمان مدیریت می‌کند. این فعالیت‌ها می‌تواند بازهٔ وسیعی از مدیریت فروش، مدیریت تأمین، مدیریت تولید، مدیریت کیفیت، مدیریت انبار، مدیریت لجستیک، مدیریت نگهداری و تعمیرات، مدیریت پروژه، مدیریت مالی، مدیریت قیمت تمام شده، مدیریت منابع انسانی و مدیریت مهندسی را شامل شود. در واقع ERP، سامانه‌ای است که دارای اهداف، اجزا و محدوده مشخص و معینی است.

سامانه‌های ERP اصولاً باید شامل حداقل ویژگی‌های زیر باشند:

• —Enterprise—باشد یعنی بتواند به صورت یکپارچه کلیه فرایندها و داده‌های چند شرکت را در قالب یک هولدینگ (ممکن است برخی از شرکت‌ها در کشورهای دیگر باشند) پشتیبانی نماید لذا باید بتواند زبان‌ها، ارزها، تقویم و… بدون محدودیت پوشش دهد

• —Resource—فرایندهای مربوط به کلیه منابع سازمان (منابع مالی، منابع تولیدی ماشین آلات، مواد، منابع انسانی) را داشته باشد.

• —Planning—قابلیت برنامه‌ریزی منابع سازمان (منابع مالی، منابع تولیدی ماشین آلات، مواد، منابع انسانی) را داشته باشد. برنامه‌ریزی به معنی

• برنامه‌ریزی احتیاجات مواد MRP I

• برنامه‌ریزی تولید MRP II

• برنامه‌ریزی تأمین منابع مالی FSCM

• برنامه‌ریزی منابع انسانی شامل برنامه جذب، و حفظ نیروی انسانی و Carrier Plan

• برنامه‌ریزی فروش SOP

• برنامه‌ریزی تقاضا DP

• برنامه‌ریزی پروژه MPS

• برنامه‌ریزی حمل و نقل TM

• سامانه یکپارچه‌ای که حداقل دو بخش مختلف یک شرکت یا سازمان را به صورت یکنواخت و بدون نیاز به ارتباط چند نرم‌افزار پاسخ دهد.

• سامانه یکپارچه‌ای که به صورت برخط، بدون تکیه بر به روزرسانی دوره‌ای و همانندسازی، اطلاعات را نگهداری می‌کند.

• سامانه‌ای با یک پایگاه داده مشترک، که تمام اطلاعات برنامه‌ها و پیمانه‌های کاربردی در آن ذخیره شده و قابل استفاده در تمامی بخش‌های سامانه می‌باشند.

• سامانه‌ای با نگاه مداوم و احساس یکنواخت در طول تمامی ماژولها .

سیستم‌های ERP، سیستم‌های از پیش ساخته‌اندو برای انطباق بهتر با نیازهای سازمان، پارامترهای زیادی می‌بایست در آنها تنظیم شود که این یکی از نقطه ضعفهای اصلی سیستمهای ERP به شمار میرود.

هر سیستم ERP به حوزه کاری ویژه‌ای تعلق دارد و این بدلیل بکارگیری مدل‌های مرجع یا قالب‌های فرایند پیش ساخته‌ای است که Best Practice هر حوزه را در ERP جاسازی کرده‌اند. در پیاده‌سازی ERP تنظیم هزاران پارامتر بمنظور سفارش‌سازی نرم‌افزار برای سازمان متبوع لازم است. بطور معمول عدم انطباق‌های زیاد بین کسب و کار یک سازمان، یک صنعت و یا یک کشور خاص با آنچه در ERP جاسازی شده است موجب مشکلات زیاد در پیاده‌سازی و گاه شکست شده است .

ماژول‌های ERP مستقیم با بانک اطلاعاتی مشترک تعامل می‌کنند تا ثبات اطلاعات در همه کاربردها برقرار باشد. مفهوم ERP بر این پیش فرض استوار است که زیر ساخت داده‌ها در کل سازمان همگن و مشابه است، یعنی داده در بانک‌های اطلاعاتی قابل تعامل ذخیره شده و در بعضی موارد، بانکهای اطلاعاتی استفاده شده همگی از یک فروشنده‌اند. این پیش فرض سازمان‌ها را مجبور می‌سازد تا از سیستم‌های موجود به یک محیط داده‌ای استاندارد شیفت کنند.

اجرای یك سیستمERP:

اجرای سیستم ERP كار ساده ای نمی باشد. در واقع مستلزم برنامه ریزی و مشاوره و رایزنی بسیاری است و در اكثر موارد 3 ماه تا 1 سال طول می كشد. سیستم های ERP به طور فوق العاده ای از نظر ادراكی وسیع و گسترده می باشند و برای بسیاری از سازمان های بزرگ تر این سیستم می تواند بی نهایت پیچیده باشد. اجرای سیستم ERP در نهایت مستلزم تغییرات قابل توجهی در زمینه عملكردهای پرسنل و عملكردهای كاری خواهد بود. در حالی كه این سیستم ممكن است برای پرسنل خانگی AT تا رییس و مدیر پروژه معقول به نظر برسد، بسیار توصیه می شود كه از مشاوران اجرایی ERP به واسطه این حقیقت كه مشاوران به طور معمول مقرون به صرفه تر می باشند و به ویژه در زمینه اجرایی این نوع سیستم ها آموزش دیده اند، استفاده می شود. یكی از مهمترین ویژگی هایی كه یك سازمان باید در زمان اجرای سیستم ERP داشته باشد، مالكیت پروژه است. از آن جا كه تغییرات بسیار زیادی اتفاق می افتد و تأثیر گسترده آن بر روی تا حدودی هر فرد حاضر در سازمان رخ می دهد، كسب اطمینان از این كه هر فرد عضو هیأت رئیسه است و به ساخت پروژه و استفاده از موفقیت یك سیستم جدید ERP، مهم تلقی می شود. به طور معمول سازمان ها از فروشندگان ERP استفاده می كنند یا برای اجرای سیستم سفارشی ERP خود یا شركت ها مشورت می كنند. سه نوع سرویس خدماتی حرفه ای وجود دارد كه در هنگام اجرای سیستم ERP فراهم آورده می شوند، آنها سیستم های مشورتی، سفارشی و حمایتی می باشند.

• سرویس های مشورتی:

به طور معمول سرویس های خدماتی مشاوره ای هستند كه مسئول مراحل اولیه اجرای ERP می باشند، این سیستم ها به سازمان كمك می كنند تا با سیستم جدید خود، پیش بروند، با آموزش تولید محصول جریان كار همراه باشند و استفاده ERP را در سازمان خاص و غیره بهبود بخشند.

• سرویس های سفارشی:

سرویس های خدماتی سفارشی با گسترش استفاده از سیستم جدید ERP با تغییر استفاده از آن و با ایجاد رابطه های سفارشی و یا كاربرد كد و رمز بنیادی كار می كنند.

• سرویس های حمایتی:

سرویس های حمایتی هم شامل حمایت و هم حفظ و پایدری سیستم های ERP می شوند. برای مثال، عیب زدایی و رفع اشكال و یاری رساندن به موضوعات ERP.

مراحل پیاده سازی پروژه ERP

قدم اول پروژه پیاده سازی ERP -آماده سازی پروژه ( Project Preparation)

در این مرحله اعضای تیم پروژه ERP آشنایی عمومی با نرم افزار مرتبط (مانند SAP) و همچنین تجربیات بهینه(Best Practice) در صنعت مورد را نظر آموزش می بیند. این آموزش شامل کلاس های تئوری و عملی می باشد. اعضای پروژه باید اطلاعات و دانش کامل درباره جزییات فرآیندهای سیستم در حوزه مربوط به هر عضو بعلاوه نحوه ارتباط فرآیندهای این حوزه با سایر حوزه ها داشته باشد. همچنین مهم است که اعضای ERP فهم شفافی از محدوده پروژه ERP و اهداف آن داشته باشند.

قدم دوم پروژه پیاده سازی ERP -طرح و برنامه کسب و کار (Business Blueprinting)

در این مرحله اعضای ERP در کارگروه های طراحی فرآیندهای کسب و کار شرکت می کنند. آنها تصمیم گیران فرآیندهای کسب و کار را در فهم دقیق فرآیندهای تجربیات بهینه و همچنین مشاوران را در تهیه مستندات طراحی کمک می کنند.

هدف این فاز پیاده سازی پروزه ERP ، مشخص کردن نیازهای فرآیندهای کسب و کار به منظور پوشش وضعیت مطلوب سازمان توسط سیستم است.

قدم سوم پروژه پیاده سازی ERP -آماده سازی نهایی (Final Preparation)

در این مرحله، اعضای ERP آموزش کاربران نهایی را انجام خواهند داد. آنها فایلهای لازم برای انجام آزمون های سیستم شامل تست انفرادی و تست یکپارچگی را تهیه خواهند کرد .همچنین داده های اصلی نهایی شده در این مرحله وارد سیستم خواهند شد.

قدم چهارم پروژه پیاده سازی ERP – اجراء Go Live و پشتیبانی

به مدت دو ماه بعد از Go Live سیستم ، مسولیت پشتیبانی آنلاین در محل سایت پروژه انجام خواهد شد.
با اجرای این ۴ قدم پیاده سازی پروژه ERP ، استقرار برنامه ریزی منابع سازمانی در سازمان ها با موفقیت بیشتری همراه خواهده بود.

طراحی گرافیک حرکت یا موشن گرافیک یا گرافیک متحرک زیر مجموعه‌ای از طراحی گرافیک است که قوانین طراحی گرافیک را در یک محیط فیلم‌سازی یا یک محیط تولید تلویزیونی (یا دیگر وسایل دیداری در حال تحول موقت)، از طریق به کاربردن انیمیشن (جان بخشی) یا تکنیک‌های سینمایی، به کار می‌برد. به عنوان مثال علائم حرکتی و ترسیم‌هایی که به عنوان عناوین یک فیلم یا سکانس‌های آغازین یک برنامه تلویزیونی، انیمیشن‌های مبتنی بر وب، لوگو (آرم) شناسایی سه بعدی برای کانال تلویزیون را می‌توان نام برد.

موشن گرافیک چیست ؟

موشن گرافیک یا موشن گرافی به ویدئو های کوتاه یا تیزرهای تبلیغایی می گویند که با استفاده از نرم های گرافیکی تولید می شوند.
این یک علم جدید در ایران محسوب میشود که اخیراً علاقه مندان زیادی را نیز به خود جذب کرده است.
معمولاً با نرم افزارهای مختلف شرکت ادوبی مثل افتر افکت و پریمایر آماده می شوند.
موشن گرافی در زبان فارسی تقریباً یک علم نوپا محسوب میشود.

موشن گرافیک

از دو کلمه حرکت و جلوه ویژه تشکیل شده است. یعنی تصاویری که با افکت های خاصی ترکیب شده اند.
تمامی این حرکات داخل نرم افزار های ادوبی قابل انجام است.
هنر motion graphics القای حس است. نه صرفاً زیبایی ظاهری!
پس باید در کمترین زمان بتوانیم با ساخت یک ویدئو کوتاه، مفهموم را برسانیم.

اگر چه این فرم هنری برای چندین دهه بی‌اهمیت شده بود ولی در سال‌های اخیر در زمینه مهارت‌های تکنیکی، جهش‌های کمیتی زیادی داشته‌است و اخیراً با توجه به اینکه امروزه رسانه‌ها نقش بسیار بزرگ و با اهمیتی در زندگی پیدا کرده‌اند، موشن گرافیک جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده و به عنوان ابزاری مناسب برای انتقال محتوا در دنیای بصری امروز شناخته می‌شود.

به‌طور معمول زمان آماده‌سازی یک موشن گرافیک باکیفیت به نسبت پایین‌تر از سایر سبک‌های ویدئویی است، همین‌طور قیمت تولید موشن گرافیک به نسبت پایین‌تر از سایر روش‌هاست. برای مثال قیمت تمام شده موشن فلت بسیار کم می‌باشد.

در ابتدا از موشن گرافیک برای متحرک‌سازی آرم و لوگوی شبکه‌های تلویزیونی، کمپانی‌های سینمایی و برخی دیگر از شرکت‌ها یا رویدادها استفاده می‌شد. اما کم‌کم دامنه استفاده از گرافیک متحرک گسترش یافت و برخی از تکنیک‌های سینمای و فیلم‌سازی، همچون صداگذاری حرفه‌ای و مانند آن نیز به آن وارد شد. آنگونه که امروزه موشن گرافیک نقش ویژه‌ای در تبلیغات و اطلاع‌رسانی رسانه‌ای و فیلم‌سازی یافته‌است.

موشن گرافیک یک هنر ساده در عین پیچیدگی

موشن گرافیک را میتوان خیلی حرفه ای با صدای یک گوینده ترکیب کرد، بدون نیاز به دوربین حرفه ای و تجهیزات یک استدیو.
هر موضوعی را با ارزان ترین قیمت، بهترین کیفیت را نمایش میدهد.
معمولاً یک تیزر تبلیغاتی موشن گرافی را هر کسی تمایل دارد یکبار هم که شده است تماشا کند.
فرض کنید شما قصد دارید آموزش زبان انگلیسی بدهید.
و برای این کار نیاز به تبلیغات دارید.روش های مختلفی وجود دارد.
ولی یکی از بهترین روش های مد روز، استفاده از تصاویر باکیفیت یا تیزرهای موشن گرافیک است.
خیلی ساده میتوانید با طراحی چند کاراکتر کارتونی به همراه صدای خودتان،
خیلی ساده در دل مخاطبان بروید. چون با کودک درون آنها ارتباط برقرار کرده اید.

تکنولوژی

ترفیع این فرم هنری عمدتاً به علت پیشرفت تکنولوژی است. برنامه‌های کامپیوتری برای صنعت فیلم و ویدئو بطور وسیعی قوی تر و آماده‌تر شده‌اند. یکی از برنامه‌های عمده که توسط طراحان گرافیک حرکت به کار می‌روند برنامه ادوبی افتر

افکتس است که به آن‌ها اجازه ساخت و تغییر گرافیک‌ها در طول زمان را می‌دهد.

طراحی گرافیک حرکت، به بیش از چند ابزار نیاز دارد. تکنیک‌های به کار رفته در این هنر، بستگی زیادی به طراح دارند، اغلب گرایش‌ها به این است که چه تکنیک‌هایی چه موقع به کار می‌روند.

یک طراح حرکت، شخصی کارآزموده در طراحی گرافیک سنتی است که می‌تواند عناصر زمان، صدا و فضا را با مهارت و دانش طراحی خود ترکیب کند. طراحان حرکت می‌توانند با پیشینه‌های فیلم‌سازی یا انیمیشن باشند.

بازی های ویدیویی نزدیک به ۳۰ سال است که ما را سرگرم کرده اند، یعنی از زمانی که پونگ ساخت شرکت آتاری در اوایل دهه ۱۹۷۰ منتشر شد. گرافیک های کامپیوتری هم با پیشرفت زیادشان، کیفیت بصری بازی ها را لایق صفت خارق العاده کرده اند. حالا محققین و مهندسین دارند تصاویر گرافیکی را از تلویزیون و مانیتور بیرون می کشند تا با دنیای واقعی پیرامون ما یکپارچه کنند. این تکنولوژی جدید که واقعیت افزوده (Augmented Reality) نام دارد، مرز میان واقعیت و تصاویر کامپیوتری را کمرنگ می کند و آنچه را می بینیم، می شنویم، حس می کنیم یا می بوییم، در آینده ارتقا خواهد داد.

واقعیت افزوده که در طیف واقعیت های موجود بین «واقعیت مجازی با محیط گرافیکی سه بعدی اش» و «دنیای واقعی پیرامون مان» قرار می گیرد، در اصل به دنیای واقعی نزدیک تر است. واقعیت افزوده گرافیک، صدا، بازخوردهای لرزشی و بو را به دنیای واقعی که در آن هستید، می افزاید. هم بازی های ویدیویی و هم تلفن های هوشمند بسترهایی برای توسعه واقعیت افزوده هستند. هر کسی از توریست ها گرفته تا سربازها و افرادی که به دنبال نزدیک ترین ایستگاه های مترو می گردند، از قابلیت افزوده شدن تصاویر گرافیکی بر روی منظره مقابل شان بهره خواهند برد.

افزودن به دنیای واقعی

ایده اصلی واقعیت افزوده قرار دادن تصاویر گرافیکی، صدا و سایر بهبودهای حسی، بر روی دیگر چیزهایی است که دنیای واقعی اطراف مان را تشکیل می دهند. به نظر ساده می آید. شاید بپرسید: “شبکه های تلویزیونی با تصاویر گرافیکی قرار گرفته بر روی تصاویر دوربین همین کار را از دهه ها قبل انجام نداده اند؟” اما باید بدانید که واقعیت افزوده بسیار پیشرفته تر از هر تکنولوژی دیگری است که در شبکه های تلویزیونی دیده اید. البته سیستم هایی مثل RACEf/x در مسابقات اتومبیل رانی و super-imposed first down در مسابقات فوتبال امریکایی که هر دو ساخته Sportvision هستند، تا حدی به افکت های واقعیت افزوده نزدیک شده اند اما این سیستم ها فقط برای یک نقطه نظر (یک دوربین) توسعه یافته اند، حال آنکه نسل جدید سیستم های واقعیت افزوده گرافیک ها را برای نقطه نظر متفاوت هر بیننده نمایش خواهند داد.

در واقعیت افزوده، عناصر معمولاً به صورت بی‌درنگ نگاشته شده و به‌طور هوشمند مرتبط با عناصر محیطی می‌باشند، مانند نمایش امتیاز مسابقات ورزشی در زمان پخش از تلویزیون. با کمک تکنولوژی پیشرفته واقعیت افزوده می‌توان اطلاعات مرتبط با دنیای واقعی پیرامون کاربر را به صورت تعاملی و دیجیتالی به او ارائه کرد. همچنین می‌توان اطلاعات مرتبط با محیط و اشیاء اطراف را بر روی دنیای واقعی نگاشت. ایده اولیه واقعیت افزوده اولین بار در سال ۱۹۹۰ توسط توماس کادل کارمند بوئینگ مطرح شد.

.

محدودیت ها و آینده واقعیت افزوده

واقعیت افزوده هنوز چالش های زیادی در پیش روی خود می بیند. برای مثال، جی پی اس خطایی در حدود ۹ متر دارد و در زیر سقف (فضاهای داخلی) به خوبی فضای باز کار نمی کند، هر چند تکنولوژی شناسایی عکس مکان ها ممکن است در این زمینه کمک کند.

اید مردم نخواهند برای واقعیت افزوده به تلفن های خود با نمایشگرهای نسبتا کوچک شان اتکا کنند. به این دلیل دستگاه های پوشیدنی شبیه SixthSense یا لنزها و عینک های مجهز به واقعیت افزوده، استفاده راحت تر و میدان دید بازتری را فراهم می کنند و دیگر مساحت نمایشگر، مشکلی نخواهد بود. در آینده نزدیک، شاید حتی بتوانید بازی های استراتژیک زنده (Real-Time) را روی کامپیوتر خود بازی کنید، یا با دعوت یک دوست به خانه، عینک های واقعیت افزوده را به چشم بزنید تا گرافیک های بازی بر روی سطح میز مطالعه تان نمایان شوند.

همان طور که اعتیاد به اینترنت نگران کننده است، اتکای بیش از حد به واقعیت افزوده نیز جای نگرانی دارد و می تواند به این معنا باشد که مردم روزانه فرصت دیدن آن چیزهایی را که درست در مقابل شان قرار دارد، از دست می دهند. اتکا به اپهای آیفون و اندروید به عنوان راهنمای تور گردشگری، حتی اگر امکان ارائه سطحی از تعامل با محتوا را هم داشته باشد، در مقابل تجربه و حضور فردی که در برنامه های کامپیوتری قابل شبیه سازی نیستند، قرار می گیرد. و گاهی یک لوح نوشته دیواری به نمونه مجازی آن که فقط در دسترس عده محدودی از افراد است، برتری دارد.

نگرانی های حریم خصوصی نیز وجود دارند. ترکیب نرم افزار تشخیص چهره با واقعیت افزوده به زودی امکان نشانه رفتن دوربین ها به سمت افراد حتی غریبه و دریافت آنی اطلاعات مربوط به فیسبوک، توییتر، لینکدین و سایر حساب های کاربری آنها را فراهم می کند. با اینکه در بیشتر این سرویس ها مردم آزادانه اطلاعات خود را به اشتراک می گذارند، اما شناخته شدن در جمعی غریبه، آن هم با اطلاعات کامل فردی و پس زمینه زندگی می تواند شوکه کننده باشد.

اما با وجود این نگرانی ها، قابلیت ها مافوق تصور هستند: شما با واقعیت افزوده قادر به یادگرفتن چیزهایی درباره شهرتان خواهید شد، که به کمتر طریق دیگری میسر بودند. افراد فعال در ساخت و ساز قادر به قرار دادن نشانه های مجازی برای محل قرار گیری داکت ها، عبور لوله ها و سیم ها و … دیرینه شناسان قادر به قرار دادن یادداشت های راهنما بر روی تک تک استخوان های یک دایناسور خواهند شد تا همکاران شان به راحتی قادر به استفاده از آنها شوند. کاربردهای نوآورانه ای برای پزشکان و هنرمندان نیز وجود دارد.

آینده واقعیت افزوده به طور مشخص، روشن است. حتی همین الآن هم راه خودش را به تلفن های هوشمند و بازی های ویدیویی پیدا کرده. اما مهم نوآوری های کاربردی است که استفاده از آن برای عموم مردم را خوشایند می کند. بدون این دست نوآوری ها، هیچ یک از تکنولوژی های فراگیر به جایگاه امروزی خود نمی رسیدند.

طراحی گرافیک، شامل انتقال پیغام از طریق بصری می باشد. در نتیجه، طرح بر اساس پیامی که قرار است داشته باشد، شکل و فرم خواهد گرفت.در دنیای امروز که همه چیز به سرعت در حال پیشرفت و تغییر است رفتارهایی همچون خواندن،گوش دادن و دیدن در حال تحول است و به نوعی از مدل سنتی به صورت دیجیتالی و مدرن در آمده اند. شاید بهترین راه برای جذب مخاطبان جدید و همچنین حفظ مشتریان قبلی، استفاده از عناصر بصری ،طرح های گرافیکی، پوسترها، بروشور، لوگو و یا ویدیو است.

• شرکت اسپرلوس با بهره گیری از تیم قدرتمند چندرسانه ای خود، به ارائه ی خدمات چندرسانه ای در موضوعات زیر می پردازد.
• طراحی رابط کاربری و تجربه کاربری  نرم افزار ها (UX & UI)
• طراحی لوگو برای برندهای مختلف در موضوع بندی های متنوع
• طراحی بروشور و پوسترهای تبلیغاتی
• طراحی کارت ویزیت
• مدلسازی دو بعدی (2D) و سه بعدی (3D)
• موشن گرافی (Motion graphics)
• طراحی کاراکتر (Character Design)
• تدوین ویدیو

مشتریان عزیز می توانند جهت مشاهده ی نمونه کارها به صفحه ی مربوطه مراجعه کنند و به ثبت سفارش طراحی بپردازند.